De pizza margherita, de enige pizza die ik als kind at. Niet heel erg avontuurlijk, maar wel hartstikke lekker. Ook erg leuk om een keer zelf te maken. Ik vind het altijd het lekkerst als er niet al te veel kaas op zit, als ik bergen kaas zou willen eten, dan zou ik wel een vierkazenpizza maken. Misschien dat er voor sommige mensen wat weinig kaas op deze pizza zit, maar iedereen is natuurlijk vrij om er de dubbele of driedubbele hoeveelheid op te doen. Voor mij is deze hoeveelheid in ieder geval perfect (zeker omdat ik niet zo heel goed tegen kaas kan). Okay, genoeg over kaas, deze pizza heeft namelijk ook een lekkere tomatensaus en een heerlijk knapperige bodem.

Dit gerecht at ik jaren geleden voor het eerst in een Grieks restaurant. Paprika en fêta is echt een super lekkere combinatie, zeker als je er ook nog eens wat balsamicosiroop overheen giet. Helaas werd het uiteindelijk van het menu gehaald, iets met een nieuwe eigenaar en andere vernieuwingen, en dus werd ik genoodzaakt om het zelf maar te maken. Gelukkig is dat niet zo moeilijk en kan ik dus van dit heerlijke gerechtje smullen wanneer ik maar wil.

Ik had zin om weer eens een variatie te maken op mijn lekkere standaard risotto en dat is goed gelukt! Deze vegetarische risotto heeft de heerlijke smaken van geroosterde paprika en zongedroogde tomaten tezamen met lekker knapperig pijnboompitten.

Het is januari en nu moeten we allemaal weer gezond gaan eten of zoiets. Nou ja, eerlijk is eerlijk, ik eet nog steeds boterhammen met hagelslag met de lunch en een koekje bij de thee. Hoewel ik niet dagelijks vijf oliebollen eet, eet ik in januari niet gezonder dan in de andere maanden. Natuurlijk heb ik wat uitspattingen in december en zeker iets meer dan gemiddeld, maar daarvoor ga ik in januari eigenlijk niet compenseren. Ik ben echter wel gek op groente en salade. In het kader daarvan maakte ik deze heerlijke shakshuka met spaghettipompoen. Shakshuka is een kruidige, eventueel pittige, tomatensaus waarin je eieren pocheert.

Af en toe moet je gewoon een makkelijk en snel recept hebben. Ik heb dat bijvoorbeeld als ik moet dansen, want ja dan wil je niet te laat eten, maar wel goed gegeten hebben. Het staat namelijk toch wel erg slordig als je op de dansvloer van je stokje gaat. Dit is zo’n recept. Het lijken misschien veel ingrediënten, maar je hebt het hele spul zo bij elkaar gegooid en kan dit binnen 20 minuten op tafel hebben staan. Ik heb ervoor gekozen om het gerecht vegetarisch te houden, maar je kunt er prima biefstuk of kipfilet aan toevoegen. Maak dan natuurlijk wel wat extra saus, om te zorgen dat het net zoveel smaak heeft.

Door heel veel drukte vorige week had ik helaas maar tijd om één recept te posten. Gelukkig had ik wel tijd om in de keuken te staan en lekker te koken. Daarom maakte ik vorige week deze fantastische bladerdeeghapjes met spinazie, fêta en gegrilde paprika. Lekker dat het was! Ik ben echt enorm enthousiast over het resultaat en ga het waarschijnlijk deze week weer maken. Dit is zo’n gerechtje wat goed neer te zetten is als voorgerecht, of als je ze iets kleiner maakt, als hapje bij de borrel.

Het duurde even voordat ik dit gerecht goed gemaakt had. Drie pogingen welteverstaan. Niet omdat het zo’n moeilijk recept is, want dat is het helemaal niet zelfs. Bij poging één was de vulling nog niet helemaal naar mijn zin, bij poging twee zat er een gat in het deeg (en liep de vulling er uit, oeps), gelukkig ging poging drie goed en had ik een heerlijke quiche. Nu ik al het voorbereidende werk gedaan heb, lukt het ieder ander natuurlijk om in één keer de perfecte quiche te maken.

Ik ben echt gek op tomaten. Op zich raar, want ik had er vroeger echt een enorme hekel aan. Vooral van die kleine tomaatjes vind ik enorm lekker en daar kun je echt alle kanten mee op. Onlangs zag ik in één van de kooktijdschriften die ik lees een tomatentaart met cherrytomaatjes. Daardoor geïnspireerd besloot ik om deze tomatentaart te maken. Een ideaal recept voor als je tapas maakt, een lekkere lunch, brunch of high tea, of een makkelijk bijgerecht wilt. Mijn huisgenootje en ik vonden de taart zelfs zo lekker dat we de taart bedoeld voor vier personen met zijn tweetjes hebben opgegeten.

Ik ben gek op de smaak van truffel! Truffelchips, truffelpasta, truffelkaas, het maakt niet uit, ik lust het allemaal. Vorige week at ik nog een heerlijke truffeldip op de Country & Christmas fair. Die zal ik binnenkort eens proberen na te maken, want dat zal uitstekend bij de kerstborrel smaken. Voor nu heb ik een heerlijke truffelrisotto gemaakt. De smaak van de truffel is heerlijk subtiel aanwezig, maar zeker niet te missen.

Ik eet verrassend vaak vegetarisch de laatste tijd. Er is geen bijzondere reden hoor, het komt gewoon zo uit. Wel let ik altijd op wat voor vlees ik koop en vind ik het ook zeker niet nodig om elke dag vlees te eten, maar dat is niet iets van de laatste tijd. Pot pies zie je vaak gevuld met vlees, maar vegetarisch zijn ze net zo makkelijk te maken. Deze mini versie zijn lekker als een bijgerecht of bij de lunch, en als je er twee eet heb je ook een beste maaltijd. Ik at er dus gewoon twee achter elkaar, gewoon omdat het kan (en omdat je van al dat koken ook gewoon flinke trek krijgt).