Als je dan eenmaal macarons gaat maken, maak je natuurlijk niet één smaak, maar gelijk twee (of drie, of vier, maar in mijn geval dus twee). Daarom dat ik ook deze heerlijke dulce de leche chocolade macarons maakte. Wederom is basismethode een recept van Pierre Hermé, maar de vulling is geheel mijn eigen verzinsel. En laten we wel wezen, de vulling geeft de meeste smaak aan dit heerlijke koekje.

Niet om je te ontmoedigen om ze eens te maken, maar dit is denk ik toch wel het meest moeilijke en bewerkelijke recept dat ik ooit gemaakt. Bij het maken van macarons kan het voor mijn gevoel maar twee kanten op, of ze zijn heerlijk, of ze zijn echt totaal mislukt. Dit laatste is me meer dan eens overkomen, dus besloot ik om het kookboek van de meester van de macarons aan te schaffen, Pierre Hermé.

Ik vind dit zo’n typisch gerecht dat over is komen waaien uit de VS. Super lekker om als voorgerecht of bijgerecht te eten. Zoals ik het nu zelf gemaakt heb zou ik het niet zo snel als borrelhapje neerzetten. Dat komt omdat ik het in twee lagen opgebouwd had, waarbij ik in de tussenlaag relatief veel natte ingrediënten gebruikt had. Niet alle chipjes waren dus even knapperig, de smaak was echter fantastisch!

Zo’n 4 jaar geleden was ik vlak na de kerst bij familie in de States. Zij hadden toen een enorm koekblik staan met zoute pretzels gehuld in witte chocolade. Daar heb ik me toch tegoed aan gedaan! Ook nam ik me gelijk voor om ze een keer zelf te maken. Zout en zoet blijft toch een heerlijke combinatie.

Ik had zo’n zin in een hamburger. Dus wat doe je dan? Je maakt er zelf eentje, dat blijft toch altijd het lekkerste! Ik kies er trouwens eigenlijk nooit voor om ook een hamburgerbroodje te gebruiken. Ik vind ze te zacht, snel zompig, en weinig smaak hebben. Liever heb ik een broodje met een beetje bite. Zo heb ik er in dit geval voor gekozen om witte afbakbroodjes te gebruiken. Super lekker als je het mij vraagt! Maar goed anders zou ik dit recept misschien ook niet posten.

Ik maak dit niet super vaak, eigenlijk is het altijd een vriendinnetje die er mee komt. Af en toe (of eigenlijk regelmatig) laat ik me voor mijn recepten dan ook inspireren door anderen. De pesto die ik eerder maakte, ten behoeve van dit recept, was dan ook een perfecte toevoeging. Het fijne aan pasta pesto vind ik dat het zo heerlijk simpel is. Ideaal voor wanneer je niet heel veel tijd hebt om te koken, maar iets moet eten wat goed vult, zodat je de hele avond nog even door kan.

Een receptje van mijn moeder. Dit soepje wordt altijd door iedereen aan tafel blij ontvangen. Het is dan ook echt een heerlijk gerecht en perfect om gasten voor te schotelen. Zowel mijn moeder als ik kiezen er altijd voor om de paprika’s zelf te roosteren, maar als je echt lekker snel klaar wilt zijn kun je natuurlijk ook gewoon geroosterde paprika’s uit een potje gebruiken. De smaak zal er vast niet minder om zijn.

Dit recept wilde ik al een tijdje maken en ik heb er geen seconde spijt van dat ik hem gemaakt heb. Heel gezond is hij niet, nou ja, totaal niet gezond kan ik beter zeggen. Maar wel heel erg lekker! De truc is om er lekker veel toffeesaus op te doen en dan de cake heerlijk met een lepeltje op te eten. Met een lepeltje inderdaad, want de cake zal zo heerlijk doordrenkt zijn dat je die echt niet meer uit de hand kan eten. Misschien niet helemaal standaard in dit recept, maar met een heerlijk vleugje kaneel door het beslag en een beetje koffie door de toffeesaus is dit recept helemaal over de top!

Een goede pesto is altijd lekker! Het idee om dit recept te plaatsen kwam eigenlijk voort uit het idee om pasta pesto te maken. Dat recept volgt dus ook nog. Nou had ik daar natuurlijk makkelijk een lekkere pesto uit een potje voor kunnen gebruiken, maar dat is natuurlijk niet net zo leuk als het zelf maken. En laten we wel wezen, zelfgemaakte pesto is ook wel heel erg lekker en super simpel om te maken.

Een tijdje geleden stuurde een goede vriendin van mij een foto van haar omelet met geitenkaas (mensen sturen mij inderdaad foto’s van eten). Dat gaf mij gelijk de inspiratie om ook eens een heerlijke omelet te maken. Ook met geitenkaas, mijn favoriete soort kaas (ook omdat ik niet alle kazen kan eten). Dus zo gezegd, zo gedaan. Ik maakte deze heerlijke omelet met geitenkaas, spinazie, cherrytomaten en zongedroogde tomaten.