Tijd voor een ovengerechtje. Zo eentje waarbij je alle ingrediënten in een schaal gooit (wel na één en ander snijwerk) en er verder weinig omkijken naar hebt. Af en toe is het gewoon fijn als je uit je werk komt om niet al te moeilijk te doen en eigenlijk gewoon op de bank te zitten terwijl je eten gaar wordt in de oven.

Panzanella, oftewel een Italiaanse broodsalade. Een ideale salade voor als je wat oud brood over hebt. Idealiter natuurlijk Italiaans brood, maar het kan prima met je gewone Hollandse brood. Zo had ik een paar witte sneetjes casinobrood over, en nog wat andere restjes die prima in een Italiaanse salade passen. En die gebruikte ik om deze heerlijke panzanella te maken.

Dit is misschien niet de mooiste taart die ik ooit gebakken heb, maar het is wel een hele lekkere taart. De reguliere tarte tatin bak je uiteraard met appels, maar het leek mij lekker om het eens met wilde perziken te doen. Wat je vooral ziet is dat de perziken die nogal rijp waren er nogal gerimpeld uitgekomen zijn. Dit heeft uiteraard geen enkel effect op de smaak.

De tortizza, zoals het woord al zegt een kruising tussen een pizza en een tortilla. Of om het wat specifieker te zeggen de ingrediënten van een pizza op een tortilla. Een lekker gemakkelijk gerecht voor als je niet al te veel honger hebt, of als je allerhande hapjes op tafel zet. Ik maakte een tortizza met tomatensaus, rauwe ham, paprika, champignons, zongedroogde tomaten, buffelmozzarella en rucola.

Deze week is mijn vader jarig. Eén van de verzoeken die ik steevast elk jaar krijg is om daarvoor taart te bakken die hij uit kan delen op kantoor. Meestal had hij genoeg aan brownies en appelkruimeltaart, maar dit jaar zijn er meer collega’s dan andere jaren en dus was het tijd voor een extra taart. Nou liep ik al een tijdje met een ideetje rond, dus werd het hoog tijd om dat in uitvoering te brengen. Het is een aardbeientaart geworden met een smeuïge cakebodem bedropen met koffie met amaretto, banketbakkersroom, verse aardbeien en chocoladeschaafsel. En hij is heerlijk!

Lekker bakken en braden kan in vanalles, van margarine, tot olie, tot boter. Er wil nog wel eens discussie zijn over wat nou gezonder is. Persoonlijk houd ik ervan als producten zo min mogelijk bewerkt (en bij voorkeur biologisch) zijn. Ik gebruik dan ook het liefst roomboter. Het nadeel van roomboter is echter wel dat het makkelijk verbrand. Ik heb dan ook lang in olijfolie gebakken. Helaas blijkt uit diverse onderzoeken dat ook dat niet ideaal is, omdat in diverse oliën bij verwarmen boven een bepaalde temperatuur schadelijke stoffen ontstaan.

Tijd voor Spaanse zoetigheid. Miguelitos zijn luchtige Spaanse mierzoete gebakjes met daartussen vaak een roomvulling. De miguelitos zijn vernoemd naar de beste vriend van de bedenker van het gebakje die het als eerste mocht proeven. Ze zijn lekker luchtig, zoet en klef. Een heerlijke combinatie die je zowel als gebakje bij de koffie of thee kan serveren of als een klein dessert. Mijn versie hebben iets meer kaneel dat het origineel. Ik vind kaneel namelijk heerlijk, dus ik kon het gewoon niet laten. Wil je dichter bij het originele recept blijven, laat dan de losse kaneel weg en doe enkel het kaneelstokje erin.

Samen met vrienden heb ik een eetclub. Dit weekend was het aan mij de beurt om een driegangendiner op tafel te zetten en als toetje maakte ik daarbij onder andere crème brûlée. Een toetje dat door zijn naam misschien wel luxer klinkt dan het daadwerkelijk is. Namelijk een vanille custard met een laagje gekaramelliseerde suiker waar je zo lekker doorheen kan tikken. Echt een heerlijk toetje, dat je makkelijk één tot twee dagen van tevoren klaar kunt maken, zonder de gebrande suiker uiteraard.

Whoehoe! Na een week van wolken, regen, wind en guurheid heb ik zowaar vandaag in de zon op het terras gezeten. Heerlijk! Daardoor geïnspireerd deel ik vandaag mijn voorlopig laatste barbecue recept. Zodat jullie dit weekend lekker aan de slag kunnen. Dit recept komt oorspronkelijk uit de Telegraaf en is van Felix Wilbrink. Je kunt er spiesjes van maken, maar mocht je toch geen zin hebben om de barbecue aan te steken dan kun je ze ook heerlijk roerbakken.

Amandelen vind ik heerlijk! Maar ze zijn ook erg duur. Zeker als je blanke amandelen wilt gebruiken in een recept. Niet zo gek natuurlijk, want die amandelen zijn van hun velletje ontdaan. Daarom wilde ik proberen om zelf amandelen te ontvellen. En wat blijkt, het is helemaal niet moeilijk en zelfs leuk. De ongeroosterde amandelen die haal ik bij een Turkse winkel, daar zijn ze altijd net even goedkoper. Thuisgekomen is het dan pellen geslagen, maar geen zorgen het is geen priegelwerk.