Uiteraard wil ik ook mijn steentje bijdragen aan de nationale week zonder vlees. Hoewel ik geen intenties heb om vegetariër te worden, vind ik vegetarisch eten wel heel lekker. Niet dat er wat mis is met vegetariër zijn, het is gewoon niets voor mij. Ik draag wel graag bij aan het dierenwelzijn door onder andere het kopen van biologisch vlees en door af en toe vegetarisch te eten. Dit recept was dan ook snel bedacht en de combinatie van de rijst en linzen zorgt ervoor dat de wraps goed vullen.

Dat ik gek ben op chocolade is geen groot geheim. Ik bak er dan ook graag mee. Het merendeel van mijn vriendengroep kan ik vooral een groot plezier doen met brownies. Het is zelfs zo erg dat ik voor verjaardagen alleen nog maar brownies bak, want met ieder ander gebak blijf ik toch zitten. Nu leek het me leuk om van die brownies eens wat anders te maken, namelijk brownie koekjes, ook wel bekend als brookies (brownie cookies). Nou dat is goed gelukt! Mijn vader vond de koekjes zo lekker dat hij nu met allemaal ideeën rondloopt voor een koekjesfabriek en de koekjes dus in grote oplagen wil gaan produceren. Ik wil het in nog even wat rustiger aan doen, dus ik ben bang dat als je deze koekjes wilt eten je toch echt zelf aan de slag moet. Gelukkig is het een makkelijk recept en zijn de koekjes zo klaar.

Tijd voor een echt kidsproof gerecht, namelijk kipnuggets. Je kunt ze natuurlijk eten bij één van de grote fastfoodketens of ze halen bij de supermarkt en ze zelf frituren. Maar wat is er nou leuker dan ze zelf maken! Ik vind het heerlijk dat je zelf kunt bepalen hoe dik je de korst maakt (ik ga altijd voor twee lagen) en wat voor kruiden je gebruikt.

Ravioli is niet iets wat je elke dag klaarmaakt. Behalve misschien als je kok in een Italiaans restaurant bent. Juist omdat het geen alledaagse kost is, is het des te leuker om klaar te maken. Als ze goed lukken geeft het echt een super tevreden gevoel, bij mij dan in ieder geval. Vaak is ravioli gevuld met spinazie en ricotta. Ik wilde echter eens wat anders, dus koos ik voor een mengsel van onder andere salami en zongedroogde tomaat. Dat gaf een heerlijk resultaat en paste perfect bij de simpele saus van geroosterde tomaten die ik erbij maakte.

Je kunt ze krijgen bij sommige slagers, maar vaker zie je ze bij kramen op etensmarkten en andere fairs. Zo haalt mijn moeder altijd Engelse pies als we op de Country & Christmas fair zijn bij Haarzuilens. Die zijn hartstikke lekker natuurlijk! Daarom dat ik het ook een leuke uitdaging vond om het een keer zelf te maken. En dat is goed gelukt al zeg ik het zelf. Ik vind het trouwens niet iets wat je eet als hoofdgerecht, tenminste niet als je alleen dit wilt eten, maar met een lekkere salade erbij zit je echt wel goed. Anders is het ook heerlijk om met de lunch te eten.

Valentijnsdag komt er weer aan en dan is het natuurlijk tijd voor een recept in thema. Niks in hartvorm, maar dat komt vooral omdat ik niet zo goed ben in macarons opspuiten in een hartvorm. In tegenstelling tot de vorige keren dat ik macarons maakte heb ik deze keer geen natuurlijke kleurstof gebruikt. Dat kwam toevallig zo uit, want ik wilde graag roze macarons en had daar geen natuurlijke kleurstof voor bij de hand.

Tijd voor een familierecept! Deze kniepertjes werden al door mijn overgrootmoeder gemaakt. Zij gaf het recept door aan mijn oma en tegenwoordig is mijn tante meestal de “klos” om ze te bakken. Maar ook hier houdt het niet op. Ook sommige van haar kinderen kunnen ze maken en ook diverse kleinkinderen hebben ook al achter het kniepertjesijzer gestaan. In die zin loop ik eigenlijk een beetje achter op de rest. Het kniepertjesijzer stond al zeker 5 jaar (waarschijnlijk langer) bij mijn ouders op zolder en ik had zelfs nog nooit om het recept gevraagd.

Een upside down appelcake, oftewel een appelcake die op zijn kop gebakken is. Niet te verwarren met de tarte tatin die ook op zijn kop gebakken wordt. In de Verenigde Staten wordt veelal de pineapple upside down cake gebakken, oftewel een ananascake die op zijn kop gebakken wordt. Nou ben ik zelf niet zo gek op ananas en wel op appels dus de gedachtesprong was niet al te moeilijk om te maken.

Voor iedereen een bekend fenomeen denk ik. Je hebt iets al heel lang op je to do lijstje staan, maar je komt er simpelweg niet aan toe. Dat had ik met dit Italiaanse gehaktbrood. Elke keer als ik dacht vandaag is de dag dat ik het ga maken, was ik weer laat thuis van het werk, een ingrediënt vergeten, of moest ik simpelweg nog een hele berg andere dingen doen. Maar deze week was het eindelijk zover en maakte ik dit heerlijke Italiaanse gehaktbrood. Ik vind het zelf makkelijk om het gehaktbrood in een cakevorm te maken, zo zorg je dat deze een mooie vorm krijgt. Ik gebruikte een kleine cakevorm van slechts 20 centimeter.

Dit klinkt potentieel als een redelijk vreemde combinatie, maar het is echt hartstikke lekker. Een combinatie van kruidig, pittig, zoet en fris. Ik houd zelf van gerechten met veel uitgesproken smaken, daarom ben ik denk ik ook zo gek op Aziatisch eten. Daar vliegen de kruiden je vaak om de oren.