Pasta! Daar ben ik echt zo gek op! Op de laatste avond dat ik in de Verenigde Staten was at ik bij The Grand Lux restaurant een heerlijke pasta met garnalen en room. Deze vond ik zo lekker, dat ik besloot om hem thuis te proberen na te maken. Nou dat is goed gelukt, want dit recept is echt fantastisch en een makkie om te maken!

Even geen zomers gerecht, zo zomers is het weer immers niet, maar gewoon een gerecht dat alle dagen kan. Namelijk een heerlijk pasta gerecht met gemengde paddenstoelen, spek, rozemarijn, witte wijn, room en nog meer heerlijke smaken. Als je op topsnelheid kunt werken kun je dit gerecht binnen een kwartier op tafel hebben staan. Maar er van uitgaande dat de meeste mensen niet zo snel zijn als Superman zou ik 20 tot 25 minuten voor dit gerecht rekenen, wat nog steeds vrij snel is als je het mij vraagt. Zeker voor een heerlijk pastagerecht.

Ben jij ook zo gek op pasta? Ik in ieder geval wel. Hoewel ik een paar standaard recepten heb die ik graag maak, vind ik het ook heerlijk om er mee te variëren. Deze keer deed ik dat met een heel snel en simpel recept met zalm, spinazie en cherrytomaten. Je kunt dit hele recept in 20 minuten op tafel hebben staan, sneller als je een beetje vlot kunt snijden.

Ik maak dit niet super vaak, eigenlijk is het altijd een vriendinnetje die er mee komt. Af en toe (of eigenlijk regelmatig) laat ik me voor mijn recepten dan ook inspireren door anderen. De pesto die ik eerder maakte, ten behoeve van dit recept, was dan ook een perfecte toevoeging. Het fijne aan pasta pesto vind ik dat het zo heerlijk simpel is. Ideaal voor wanneer je niet heel veel tijd hebt om te koken, maar iets moet eten wat goed vult, zodat je de hele avond nog even door kan.

Je kunt ze krijgen bij sommige slagers, maar vaker zie je ze bij kramen op etensmarkten en andere fairs. Zo haalt mijn moeder altijd Engelse pies als we op de Country & Christmas fair zijn bij Haarzuilens. Die zijn hartstikke lekker natuurlijk! Daarom dat ik het ook een leuke uitdaging vond om het een keer zelf te maken. En dat is goed gelukt al zeg ik het zelf. Ik vind het trouwens niet iets wat je eet als hoofdgerecht, tenminste niet als je alleen dit wilt eten, maar met een lekkere salade erbij zit je echt wel goed. Anders is het ook heerlijk om met de lunch te eten.

Dit klinkt potentieel als een redelijk vreemde combinatie, maar het is echt hartstikke lekker. Een combinatie van kruidig, pittig, zoet en fris. Ik houd zelf van gerechten met veel uitgesproken smaken, daarom ben ik denk ik ook zo gek op Aziatisch eten. Daar vliegen de kruiden je vaak om de oren.

Dit vind ik nou echt zo’n lekker zomers broodje. Lekker fris vanwege de tzatziki, maar ook lekker kruidig vanwege de gyroskruiden. Je zou dit ook ideaal mee kunnen nemen op een picknick. Uiteraard wel alles even apart verpakken, anders heb je van die zompige broodjes bij aankomst en dat is natuurlijk niet lekker.

Whoehoe! Na een week van wolken, regen, wind en guurheid heb ik zowaar vandaag in de zon op het terras gezeten. Heerlijk! Daardoor geïnspireerd deel ik vandaag mijn voorlopig laatste barbecue recept. Zodat jullie dit weekend lekker aan de slag kunnen. Dit recept komt oorspronkelijk uit de Telegraaf en is van Felix Wilbrink. Je kunt er spiesjes van maken, maar mocht je toch geen zin hebben om de barbecue aan te steken dan kun je ze ook heerlijk roerbakken.

De pizza margherita, de enige pizza die ik als kind at. Niet heel erg avontuurlijk, maar wel hartstikke lekker. Ook erg leuk om een keer zelf te maken. Ik vind het altijd het lekkerst als er niet al te veel kaas op zit, als ik bergen kaas zou willen eten, dan zou ik wel een vierkazenpizza maken. Misschien dat er voor sommige mensen wat weinig kaas op deze pizza zit, maar iedereen is natuurlijk vrij om er de dubbele of driedubbele hoeveelheid op te doen. Voor mij is deze hoeveelheid in ieder geval perfect (zeker omdat ik niet zo heel goed tegen kaas kan). Okay, genoeg over kaas, deze pizza heeft namelijk ook een lekkere tomatensaus en een heerlijk knapperige bodem.

Plaattaart is wat mij betreft een beetje een weekendgerecht. Niet omdat het heel moeilijk is om klaar te maken, of dat het veel tijd kost. Maar omdat ik bij weekend vaak denk aan het eten van allerlei hapjes. Van die momenten waarbij je van alles op tafel zet, wat niet eens bij elkaar hoeft te passen, maar waar je (een soort van verantwoord) van kunt snaaien. Nou daar vind ik deze plaattaart dus perfect tussen passen. 25 minuten in de oven, in stukken snijden met een pizza mes en iedereen kan aanvallen.